داستان آموزنده 5 - روش تخریب عزت نفس زندانیان

روش تخریب عزت نفس زندانیان در کره شمالی

این داستان میتواند نقش عزت نفس را در ذهن شما بسیار بسیار روشن تر کند و شما را روزها به فکر وادارد
نرخ مرگ و میر در اردوگاه های اسرای جنگی کره شمالی 38 درصد بود یعنی بالاترین میزان در تاریخ ارتش ایالات متحده آمریکا ، چیزی که درک این آمار را بسیار سخت می کرد این بود که در مجموع به اسرای جنگی غذا، آب و سرپناه کافی داده می شد و این اسرای جنگی حتی تحت شکنجه های فیزیکی که در جنگ های گذشته رایج بود، نبودند.

و جالب تر اینکه اردوگاه ها اغلب سیم خاردار نداشت و حتی محافظان مسلح نداشت ، اما زندانیان هیچ  تلاشی برای فرار نمی کرد. هنگام ورود به ژاپن پس از آزادی، صلیب سرخ به زندانیان تازه آزاد شده این فرصت را داد تا با خانه خود تماس بگیرند و جالب اینجا بود که زندانیان اکثرا با هم دوست نشده بودند و صمیمی نبودند. و تعجب برانگیزتر از همه ان بود که گزارش‌هایی بود که نشان می‌داد سربازی در کلبه‌اش پرسه می‌زند، تنها به گوشه‌ای می‌رود و می‌خوابد و پتو را روی سرش می‌کشد و ظرف چند روز می‌میرد و این کاملا غیر عادی بود .

یک روانپزشک به نام دکتر ویلیام ای. مایر مطالعه بر روی 1000 اسیر جنگی را انجام داد و بیماری جدیدی را در قلب اسیران جنگی کره کشف کرد به نام سندرم ناامیدی . مایر آن را به عنوان «میراسموس» یا «عدم مقاومت و انفعال حاد» تعریف کرده است. سربازان قدیمی این بیماری را "تسلیم شدن" می نامیدند. 

ولی چگونه می توان امید را به طور کامل برای روح سربازان از بین برد؟

4 تکنیک را برای رساندن فرد به نا امیدی زیاد از زندگی اجرا میکردند :
1= کسانی که خبرچینی میکردند تشویق میشدند و جوایز کوچکی مانند سیگار یا شیرینی به انها می‌دادند. نکته شگفت‌انگیز این بود که نه مجرم و نه سرباز گزارش‌دهنده مجازات نمی شدند - هدف اصلی از بین بردن اعتماد بین اسرای جنگی بود.

2= اعتراف به انجام کارهای بدشان ، اسیرکنندگان گروه های کوچکی را تشکیل می دادند که در آن سربازان نه تنها به تمام کارهای بدی که در گذشته انجام داده بودند، بلکه به همه کارهای خوبی که می توانستند انجام دهند اما انجام نداده اند ، «اعتراف» می کردند. این "اعتراف" به خاطر کره شمالی نبود، بلکه برای از بین بردن احترام خود و خودارزشی شخصی در میان دیگر سربازان آمریکایی بود.
3= شکستن وفاداری به دیگران، به ویژه به رهبری و کشورشان بود. هدف از این کار تخریب روحیه کار تیمی و همکاری و جایگزینی آن با انزوا و علاقه مفرط به خود بود.

4= از حمایت عاطفی مثبت خودداری میشد ، و سربازان را با خبرهای منفی غرق می کردند یعنی هیچ خبر مثبتی نمیداند و فقط خبرهای منفی را بارها و بارها به آنها میگفتند . اگر سربازی نامه حمایتی از خانه دریافت می‌کرد، اسیرکنندگان آن را پنهان می‌کردند، با این حال، هر خبر بدی را مانند مرگ یکی از بستگان یا خانواده بلافاصله تحویل داده می‌شد. این تضعیف مداوم روحیه باعث ایجاد حس ناامیدی شدید نسبت به عزیزان، کشور و حتی ایمان آنها شد.

نتیجه گیری : 
با تغییر ورودی های ذهنی ، عزت نفس اسرا را تخریب میکردند و آنها را از ادامه ی زندگی ناامید میکردند 
شاید این داستان بد به نظر برسد ولی ما خودمان هر روز این کارها را با خودمان انجام میدهیم و انتظار نتایج خوب را داریم ، مثلا همیشه اخبار منفی و مرگ و میر را از رسانه ها گوش میدهیم و دنبال میکنیم و حتی این اخبار را برای همدیگر تعریف میکنیم و با این کار امید به زندگی خودمان را کاهش میدهیم

مثلا غیبت کردن همان گزینه ی سوم است یعنی شکستن وفاداری به دیگران - وقتی ما غیبت شخصی را انجام میدهیم در واقع کارها و اقدامات نادرست او را میگوییم و شخص غیبت کننده، پاداشی به شکل “باز کردن عقده ی درون و جلب توجه” بدست می آورد 
اعمالی مانند غیبت، عزت نفس ما را از بین می برد و احترام درونی ما را نسبت به خود کاهش می دهد.
وقتی یاد بگیریم که از درون، احساس ارزشمندی بالاتری داشته باشیم و خود را ارزشمند و قابل احترام و لایق ببینیم، امید و انگیزه ی بیشتری در ما پدیدار می شود و این امید و انگیزه ما را به حرکت وامیدارد .

برای اطلاعات بیشتر و استفاده از آگاهی های بیشتر دوره آموزشی افزایش عزت نفس را تهیه کنید و تمرین هایش را انجام دهید
صفحه ی دوره آموزشی افزایش عزت نفس